Modern kindermisbruik

Nadat de vierjarige peuter Basje mij middels een televisiecommercial uitgelegd had, dat de anti-lekrandjes prima waren tegen lekken (vandaar dus ook anti-lekrandjes), keek ik in de spiegel, sloeg mijn hoofd vier maal tegen de betonnen muur en belde een vriend om te vragen of ik droomde. Tal van door hormonen klein gehouden etterige kleuters, die omgebouwd worden tot peuter, maken ons tegenwoordig wel even wijs dat wij die en die luiers voor ons zoontje of dochtertje – want dat schijnt óók nog uit te maken – moeten gaan kopen. En waarom dan wel? Omdat die speciale pampers onze bloedjes net zo’n lichtprofessionele babyface opleveren, als die kids van de buis, die in hun opzeglesje termen als fysiek, comfortabel en ‘no problem’ (ik wist niet dat ze op de crèche nu ook al Engels kregen) blijkbaar niet uit de weg gaan? Of omdat onze schatjes dan nooit meer sip of chagrijnig zullen kijken vanwege het anti-klamme billetjessysteem? Of misschien dan toch omdat wij ook onze kinderen blauw willen laten plassen? Ik wist dat baby’s wat kunnen laten lopen, maar er was een reclamefilmpje voor nodig om mij te leren dat er ook lichtblauwe babyurine bestaat. Het is u duidelijk; alleen al door deze zooi zal ik, als ik ooit kinderen krijg, ze gewoon weer ouderwets verschonen met de witkatoenen uitwasbare doeken en lappen uit mijn eigen grootmoeders tijd.

Kinderen worden steeds meer het doelwit van de commercie. Na het baby fotokaartentijdperk, hebben nu ook de televisie en radio de kleintjes ontdekt. En daaruit blijkt dat ze nog bijzonder geschikt zijn ook! Via modellenbureaus schrijven ouders hun kind al in, nog voordat het op deze wereld is. Niet alleen de reclamewereld is met dit winstbejagende gedrag vergiftigd. Ook de Endemollers weten wel raad met ons kroost en geeft ze volop de kans op te treden voor heel Nederland. Of liever: geeft oúders de kans hun kinderen beroemd te maken.

Maar goed, als je dat soort programma’s maakt ben je niet zozeer onnozel. Zakelijk gezien zelfs heel slim bedacht natuurlijk. Maar je gaat er toch niet naar kijken? Wekelijks een paar miljoen medelanders kennelijk dus wel. We hebben het hier overigens over een groep die nog móet gaan dementeren! En dan heb ik het nog niet eens over de mensen die hun jonge nageslacht hiervoor uitlenen c.q. misbruiken. Zijn er dan echt zoveel ongewenste zwangerschappen in dit land, waarvan de ouders denken: “Kom, laten we dat kind dan maar bij zo’n castingbureau inschrijven, dan hebben we ten minste nog wát aan hem of haar”? Zijn de lonen en inkomens dan werkelijk zo belabberd? Of heeft Hilversum gewoon een reclame kinderfokkerij opgezet, waarvandaan de beste, slimste en vooral mooiste kinderen – het liefst naar Amerikaans voorbeeld – komen? Nou ja, het zal allemaal wel. Ik moet nu maar eens gaan stoppen met klagen en voor het te laat is een vriendin gaan zoeken die veel kinderen wil, want ik kan wel wat extra geld gebruiken met zo’n economisch ‘belabberde’ situatie.

niemand


Haiku’s van niemand

Dronken in de kroeg
zijn we sociaal en eerlijk
nuchter niemand meer

De pijp van beton
loost haar afval ongestoord
maakt het blauw weer zwart

Ongehinderd snel
raast de gele trein voorbij
een streep door het groen

Ik sta in het bos
een mobiele telefoon
doorbreekt mijn stilte

In de warme zon
houden de knijpers de was
strak aan het lijntje

Vertrouwen en rust
wij in elkaar verstrengeld
het mooiste gevoel

Onverbeterlijk
en zich van niets aantrekkend
loopt de tijd verder

Zo angstaanjagend
als onontkoombaar stuurt
de dood ons leven

Regen om de tent
spoelt desgewenst en gratis
onze vaat weer schoon

Ik kus je ‘s morgens
je wordt glimlachend wakker
mijn stralende zon

niemand


December

De dagen worden steeds korter
de nachten almaar langer
zo zonder jou.

niemand


Veranderd

Ik zag je staan
Alles om me heen werd donker
Een spot met licht
Op jou gericht

Ik vond het fijn
Om een arm liefdevol om mijn middel te hebben
In jou blauwe ogen zwom ik tot ik verdronk
In alle liefde die je me schonk

Het voelde goed
Altijd als ik naar je keek
Wist ik waarom
Ik de hoogste berg met je beklom

Toen schrok ik wakker
En lag huilend in mijn bed
De jongen die je eens was

Bleek niets meer te zijn dan een hoopje as

Mopet


Gehard

Wat is er aan de hand in deze wereld? Is het zo stoer om zoveel mogelijk mensen om te laten komen in een zo kort mogelijke tijd? Wat wordt ermee bereikt? Een opname in het Guiness Book of Records vast niet… Alleen maar verdriet, pijn en chaos… En wat bereik je daarmee? Ook geen f*ck! Het is in ieder geval wel duidelijk geworden dat deze wereld vol haat zit. We gunnen elkaar het licht in de ogen niet eens!

En het erge is..
Ik kijk na zo’n aanslag cq ramp niet eens meer raar op.
Ik ben niet eens meer geschokt ofzo.
De meeste van jullie niet denk ik
We raken erin gehard!
Het is dagelijkse kost geworden, en daar moet verandering in komen En het beroerde is.. We kunnen niks doen!
Wanneer stopt men nou eens lekker met al die onzinnigheden en stopt men de energie in iets belangrijks?!

Ik hoop snel voordat we elkaar uitroeien.
Hoewel we dat wel verdiend hebben.
De mens is niets meer dat een haatdragend en hebzuchtig wezen met een klein laagje van liefde.
En die is TE snel verdwenen…

Mopet