Twee weken na de laatste update en alleen mijn eigen tekst: 14-06 staat hier! Jullie zullen ‘t ermee moeten doen. Kun jij het beter, leuker of grappiger? Stuur dan, verdomme!

– Gabriel

Gij verdeeldet het zand met uw kracht; Gij breekt de koppen van de draken in de woestijn. Ja, ik aanschouw u als een beest dat uit de duinen oprijst; gij hebt de twee hoorns van het lam, maar gij spreekt als de draak. U naam is Eenzaamheid. Deze toestand kan ook bewust opgezocht worden, Perril mayhem schreef I want to be alone. Van een geheel ander laken en pak is de volgende probleembeschouwing, Perril concludeert nederland beter verdient. LeesRevolutiepropaganda 1. Zijn laatste bijdrage van vandaag bestaat uit een gedicht, Typische typering.

Een wijs man vertelde mij ooit dat de waarheid leed onder te veel onderzoek. Gelukkig mijmert Anolis E. enkel een eind weg. In zijn tekst Heldschap van een heerdom benut hij de leer der morfologie om tot een dieper inzicht in de nederlandse taal te komen.

– Job

Ik weet ‘t weer, het was Fight Club! Robert Paulsen schreef II, III, IVen V, hoogstwaarschijnlijk een vervolg op zijn eerste gedicht. Volmaaktheid, spijt en liefdesverdriet, hij schrijft over de dingen die het leven lastig en tegelijkertijd mooi maken.

Gepaar heeft een klote laatste zin en dat mag ik zeggen omdat ik hem geschreven heb. News is het leven als een rekensommetje en inIllusions beschrijf ik drie stappen: de herkenning, verleiding en de verhouding.

Ooit willen weten over Borneo’s sexuele praktijken? Lees het in Kleine handen van 60n20. Weer heel anders is Hulpeloos en in Manifest van een werkloze schrijft hij over de dertien geboden van de werkloze.

– gabriel

Waar Perril Mayhem eerder schreef Kinderen van de rekening met als hoofdgedachte “Neem eens de tijd om erachter te komen wat je kind beweegt.” stuurde Gabriel mij vandaag Kinderen breken een vrouw, geschreven vanuit het standpunt van het kind. Gabriel schreef over het hebben van geen ambities, geen leven, geen gezicht, geen identiteit in Identity?.

Wederom een tot de verbeelding sprekend stuk van 60n20, de beste man schreef Snok de suikerdief in prukkelland. Alle overeenkomstigheden met personages uit de werkelijkheid berusten op louter toeval en genoemde namen zijn gefingeerd.

Vandaag zou ik ook graag gebruik willen maken van de gelegenheid om een nieuwe schrijver te introduceren. Zijn naam is Anolis E. Hij schreef over een uit het leven gegrepen situatie: Zitmeubilair en bood ons ter lering ende vermaeck een Curses elleboog ontwrichten aan. Welkom!

Tales from the Grass berichtte ons vanuit zijn dromerige toestand over zijn Spiegelbeeld. Ook liet hij zijn gedachten gaan over geschreven geschriften voor en door geschiften in Geschriften.

Tenslotte wil ik afsluiten met een gedichtje van LEN. Hij schreef, in zijn bekende stijl van lekker rijmende gedichten met een verrassende gedachte, Fighting temptation.

Ik wens u allen een fijne dag verder!

– Job

Als er sinds August first (wat ook meteen de titel is van het eerste gedicht van Emphatist) niet geupdate was, was er inderdaad reden tot paniek. Gelukkig is de laatste update nog op de achtste. Niet dat dat niet lang geleden is..

Dus om een nieuwe update op een feestelijke manier te openen geef ik jullie een nieuw verhaal van Perril Mayhem genaamd Kinderen van de rekening, waarin hij een, in deze tijd, steeds vaker besproken onderwerp bespreekt. En hoelang ik ook zou zoeken naar woorden, nooit zouden ze Slachtofferrol kunnen omschrijven, dus lees!

Volgens mij was het Giel Beelen die in de krant zei dat sommige mensen nu sneller een rap schrijven dan een politieke partij oprichten, zo geldt dat denk ik ook voor El13. Lees Hoe gaat het?. Verder schreef hij twee gedichten over lust, genaamd Put van lust en Klotsende oksels.

On with the next! Een nieuwe schrijver, Tales from the grass. Als je Zomaar! in één woord zou moeten omschrijven, zou dynamisch wel in de buurt komen. De grootste Waarom? die ik kan bedenken, is waarom mensen altijd zoveel antwoorden moeten hebben. TFTG heeft meer Waarom’en.

Bijna twee maanden sinds het laatste gedicht van Just me. Het werd tijd! 🙂 Silence.. is ontroerend, misschien zelfs hartbrekend als je jezelf erin herkent. Zoals ik doe.

Rude 66 is ook weer terug. Dat heeft zelfs vier maanden geduurd.Stoorzender heeft inhoud, maar ook een ritme en een schema. Goed lezen dus. “Wie is ik in de wereld waarin wij tellen”, schrijft hij verder in Fen mail.

Zomerregen heeft meerdere onderwerpen, kriskras door elkaar heen, dus een goede uitleg kan ik er niet bij verzinnen. Een Flashback naar oude, vergeten gedichten, met een nieuwe kijk herschreven, daar gaat dit gedicht over.

Ik dacht al dat de naam Robert Paulsen me op huumoordenaars niet bekend voorkwam en ik had gelijk. De tweede nieuwe schrijver dus. Zijn eerste gedicht, I, beschrijft een wat ongelukkige man. Is de hoofdpersoon gebaseerd op hem zelf?

En omdat we begonnen zijn met Emphatist lijkt het me mooi ook met hem af te sluiten. The battle of apple en Contrary to original beliefszijn de laatste twee gedichten. “Sidekicks rule!”.

– gabriel