Oma

Het is vrijdag avond.

Het weekend gevoel zit er weer goed in. Dus zou ik me eigenlijk heel goed moeten voelen.
Maar dit is niet het geval. Er is te veel om mezelf mee bezig te houden. oorlog, balkenende en zijn legioen. een zieke oma en ik kan zo nog wel even doorgaan.

En toch is er maar 1 die me het meest raakt. Mijn oma. Een vrouw die een grote betekenis voor mij heeft. Oma is niet alleen een roepwijze, maar ook een begrip.

Voor mij betekend oma namelijk meer, veel meer. Oma is voor mij liefde, haat, geluk, troost, eerlijkheid, oprecht en opvoeding. Mijn band met mijn oma is sterk. Sterker dan bij de meeste van jullie. Ik ben al vanaf mijn 3e ieder weekend bij haar. Zij is mijn tweede huis en soms wel mijn eerste. Ze weet veel meer over mij dan mijn ouders. Ze kent me door en door en daardoor precies hoe ik ben. Ze heeft me mede opgevoed en ik denk wel het meeste. Daarom is ze meer mijn moeder dan oma.

Mijn oma is een goed mens. Ze staat altijd voor iedereen klaar. Ze denkt praktisch nooit aan haarzelf. Dit zie ik als een grote fout. Ze leeft heel haar leven alleen om andere te helpen. Hierbij vergeet ze zichzelf. Dit vind ik heel erg. Ze denkt volgens mij dat ze andere beter helpt door ze direct te helpen. Maar in mijn geval hoeft dat niet. Begrijp me niet verkeerd, hulp is fijn en een goed gesprek met haar is ook nooit weg. Maar ik heb liever dat ze wat vaker aan haarzelf moet denken. Want ik weet dat ik ook een stuk gelukkiger ben als zij zich gelukkig voelt. Maar misschien denk ik wel verkeerd en ziet ze andere helpen wel als haar levensdoel. Is andere helpen hetgeen wat haar gelukkig maakt. Het laatste is waarschijnlijk het juiste. Maar toch is het moeilijk om te geloven. Misschien omdat de wereld juist het tegenover gestelde van haar is. Altijd maar ikke ikke ikke. Nee.. mijn oma niet. Ze leeft voor andere. In speciaal voor mij. Daarom heb ik zoveel respect voor haar. Hoe slecht het ook met de wereld is, hoe slecht het ook met haar gaat. Voor andere staat ze altijd klaar.

Daarom doet het mij zoveel pijn dat ze ziek is.
Ik kan nu ook maar 1 ding zeggen tegen mezelf, haar en god ( als die bestaat). Wordt beter oma en blijf nog wat jaren bij ons. Ik wil dat jij mijn kinderen nog ziet. En vooral jou grote wens, mijn zusje nog een keer.
Ik hoop dat ik die ooit in vervulling kan laten gaan. Dat jij nog ooit ervan afscheid neemt.
Het laatste is wat onduidelijk voor jullie, maar toch laat ik het voor wat het is. Het is namelijk een lang en pijnlijk verhaalt.
Daarom sluit ik nu af.
En ga nu haar bellen omdat ik verlang naar het horen van haar stem, haar aanwezigheid, het vertrouwde, mijn thuis, MIJN OMA

De Luxe


Orde en chaos

Tijdens sex het nieuws bekijken.

Maar wat is Orde en wat is chaos.

Toch geloof ik heel sterk in orde en chaos.
Dit omdat ik denk dat de mens chaos nodig heeft om te overleven.
Zeg nou zelf, je doet toch dingen om een doel te bereiken.

Voor sommige is het doel een lekker bakje koffie nuttige, voor de ander is het een oorlog overleven. Toch blijft 1 ding voor iedereen hetzelfde. De hoop om hun doel te bereiken, want de zekerheid is er nooit. Onderweg naar het wel geliefde koffie apparaat bestaat de mogelijkheid dat je uitgleid, daarbij iets breekt en in het ziekenhuis beland waar je dan nog eventueel nog de koffie kan nuttigen die je een uur geleden nog achter je bureautje hoopte te nuttigen. In een oorlog is je hoofddoel overwinning. Op wat voor manier dan ook. Door een aanslag, tactisch plan opstellen of simpelweg te overleven. En bij alle doelen is de hoop dat je het bereikt je enige benzine die je aandrijft om je doel te bereiken.

Kortom:

Orde en chaos lijden beiden naar hoop.

De Lux


Het kotsmysterie

Er ligt altijd kots bij Amersfoort Centraal. Het lijkt wel een vloek. Elke dag weer, overal van die vieze plasjes op het Stationsplein.

Ik zocht naar een logische verklaring. Ik bedoel; zo walgelijk is de NS toch ook weer niet? Aan de andere kant, misschien zijn er veel mensen reisziek en lozen na hun trein- of busreis hun maaginhoud voor het station. Misschien zijn er veel mensen die dronken de laatste trein pakken, maar eerst nog even op het station kotsen om de trein schoon te houden.

Enger idee, is dat het steeds dezelfde persoon is die expres elke dag op het station zijn vinger in zijn keel steekt, alleen om ons te pesten. Dat zou letterlijk en figuurlijk ziek zijn!

Of hangt er iets in de lucht waar de reizigers massaal ziek van worden? Wat zou dat moeten zijn dan? Eau de Balkenende? En waarom kotsen ze dan niet even over de reling, in plaats van midden op straat?

Misschien verkoopt de kiosk van de NS wel gewoon continu bedorven broodjes. Ja, dat is een logische verklaring. Ik heb die kiosken nooit vertrouwd. Als de treinen al niet op tijd rijden, hoe kun je dan verwachten dat je een vers broodje krijgt?

Darkcat


Jij daar – darkcat

Jij!

Ja, jij daar! Wat sta je daar? Wat ben je aan het doen?!

Precies, ja, je bent helemaal niets aan het doen!
Heb je geen vrienden? Heb je geen hobbies? Of een fatsoenlijke baan? Wat geeft jou, alleen jou, het recht om hier een beetje uit je neus te staan vreten? Heeft iemand je daarom gevraagd? Nee, nee, dat dacht ik al niet! Jij denkt, dat vinden ze vast leuk, als ik hier een beetje ga staan. Nou, ik kan je uit je droom helpen, nee, dat vinden wij niet leuk. Je bent een schande voor deze maatschappij, een waardeloos, werkeloos en ongetraind figuur! Ongetraind figuur, ja! Kijk je nooit naar homeshopping? Nee, natuurlijk niet. Je hebt het veel te druk met hier staan. Beetje mensen kijken, alsof dat zomaar kan. Alsof je niets beters te doen hebt!

Zo, en nu oprotten, m’n tuin uit!

Darkcat


Rails

Uit onderzoek is gebleken: treinen rijden niet op tijd, maar op rails.

Rails, het blaadje van de NS. Wie kent het nou niet? (Ja okee, jij, met je dikke auto.) Het is een dik, glanzend blad, dat doet denken aan van die glossy tijdschriften vol fotomodellen, die vooral door lelijke huisvrouwen gelezen worden.
Rails gaat verder dan dat, rails wil ALLE mensen in de trein boeien. Daarom komt rails met smakelijke reportages met voor jou volslagen onbekende mensen, totaal onboeiende roddels over filmsterren, en minstens 30 pagina’s aan mode die je nergens kunt kopen, en op zo’n kunstzinnige manier gefotografeerd is dat je de kleding amper kunt zien.
Op de achterkant staat, erg creatief, “rails” in spiegelbeeld, waardoor het nietszeggende woord ‘sliar’ ontstaat. Tussen alle kunstzinnigheid is er ook nog alle mogelijke reclame voor de NS doorheen geramd. Kortingskaarten, verrassingen voor kinderen, de 65+ pas en de mogelijkheid om een ontbijtpakket bestaande uit drek af te halen bij de NS takeaway. Leuk om te lezen als je al een half uur vertraging hebt, midden in een weiland staat (en iemand heeft GODVERDOMME dat raampje opengezet, zodat je drie dagen later nog naar mest ruikt), omkomt van de dorst en dat klotekarretje komt maar niet voorbij. Die zie je ook niet meer, die karretjes in de trein. Met van die hete koffie die gemakkelijk over iemand anders zn been heen gaat, stroopwafels voor 30 euro per stuk en lauwe cola. En boven alles past dat karretje precies tussen de stoelen in, wat inhoudt dat als jij naar de wc moet, je er niet langs kan en moet wachten tot dat kreng eindelijk door rijdt. En dan snel inhalen in de hal. En als je dan aan het einde van de reis die rails in je tas steekt, gaan ze nog zeiken ook. Rails hoort in de trein, rails is duur, rails mag niet in jouw tas. Fuck rails. Een enkeltje van Utrecht naar Amersfoort zonder korting kost ongeveer 3.50, dat is fucking meer dan 7 gulden om een kwartier in die klotetrein te zitten, of als je pech hebt een kwartier te rijden en een half uur stil te staan. En dat is alleen nog maar een enkeltje! Dan gaat die rails dus ook mooi mee naar huis, dat scheelt me weer grind kopen voor de kattenbak.

Darkcat