Ik zing door in mijn gedachten,
Over al wat ik niet weet.
En al zie ik jou naar mij smachten
Weet, het is toch tevergeefs.
Niemand hoeft mij te vertellen
Wat er omgaat in mijn hoofd.
Ik ben zelf toch de rebel en
Met de eenzaamheid verloofd.

Zou ik drinken van het leven,
Zou ik sterven van de pijn?
Zou ik je alles kunnen geven?
Al wat jij wilde, kunnen zijn?
Ik verdrink in mijn gedachten
Zou jouw hulp kunnen gebruiken,
Ik kan helaas niet naar jou smachten,
Te trots om weer op te duiken.

Ik zie niet meer waar ik heen ga,
Het wordt wit in mijn gedachten
Alles loopt en loopt door elkaar
Ik snap niet waar ik op wachtte.
Er is niets en er was nooit iets,
Wat mij aan jou zou kunnen binden.
Wat overblijft anders is niets
Dan twee die niet beminden.

lactamaeon

Zo ondoorzichtig diep,
Zo vreemd mysterieus,
Zo schuilgaand in zichzelf,
Is die spiegel.
Ik verbaas mij, steeds opnieuw,
Hoe mooi, doch angstaanjagend zij is.
Hoe gevaarlijk, maar ook leuk zij kan zijn.
Dat niemand zonder haar kan,
Dat niemand slechts met háár leven kan,
Dat zijzelf de bron van alles was,
Moeilijk te geloven, maar ik acht het waar.
Ik zie mezelf, wazig,
Ik zie de glinstering van de zon, golvend.
Het water rustig kabbelend tegen de slootkant.

lactamaeon

Insanety has taken me
to its deep waters of
dark air
I’m drowning deeper not
able to breath, but still
alife somewehere
I don’t know how, I
can’t explain, but I
am still alife
And I’ll drown deeper, but
not afraid, knowing I
will survive
And sometimes I’ll crawl,
sometimes I’ll scream, maybe
once I’ll shout
But I won’t be seen, I
won’t be heard because
everyone’s out
But I am in, it makes me
fall, it makes me drown
till the bottom
Where everyone is and I
know why, because the world,
we made it rotten
Though I drown I will
not die, cause I won’t alone
down there
Together we will make it, we
can get where we want, we can
go anywhere
And we’ll find a place
somewhere near, but still
so far
And when we get there, we’ll
dance untill we reach
the stars.

Lactamaeon

Nou, als je nu al gaat denken dat ik een filosofisch stukje literatuur ga neerzetten, KAN je gelijk gaan krijgen, maar misschien ook wel niet. Ik weet nu nog niet welke frustratie ik er nu af ga schrijven, ga verdrukken, ga wegdrinken, ga opkroppen of simpelweg ga uiten. Waarschijnlijk zal het wel weer met het fucked up gedeelte gaan wat een mens mens maakt…. de gekte in zijn hersenen, de horror taferelen die zich elke dag weer afspelen in mijn beschonken geest. Een hokjes geest??

Nee geen hokjes geest..

Veel mensen proberen mij in een hokje te stoppen. Zo hoor ik vaak, heel vaak zelfs, dat ik niet spoor, gek ben, en eventueel eens zou kunnen afstammen van een half verampeneerde, op een draaistoel zittende, alsmaar ronddraaiende, in een dwangbuis zittende schizofreen die niet meer weet of voor nou achter is, of rechts beneden aan de trap staat….. Laat mij maar gewoon napoleon zijn, dan kan de rest van de wereld voor cowboy en indiaan gaan spelen, terwijl mijn buurjongentje van 3 huizen verderop met playmobiel speelt… En dan zijn ouders die verziekt een kamertje hun ranzige nageslacht aan het bijwerken zijn……. met of zonder, dat is niet het punt… dat wordt het punt…

Door middel van een driepuntsmeting kom ik er dan toch wel weer achter dat het niet zo is dat IK gek ben, maar de mensen die mij in het hokje GEK zetten gek zijn… ik ben gewoon een mens.. mij kan je niet pakken… door middel van een hokje pak je me niet, maar loop je juist van het feit weg dat je mij gewoon intrigeren vind, en interressant… terwijl ik alles behalve dat ben, als ik het zou zijn….

Maar eventueel kan je mij ook in het hokje asociaal, white trash, trailer trash of gewoon tuig stoppen.. Dan zou ik nog eerder kunnen zeggen dat dat zou zijn, terwijl ik gewoon maar een mens ben, en geboren ben, en sterven zal. Maar wanneer?? Door een bom?? Door een kogel? Door een mes?? want dat zijn toch de dingen die erbij geassocieerd worden, bij het witte tuig… Nee hoor. ik zal lekker sterven op mijn bedje als ik 94 ben geworden, of 28… dat kan ook…

Maar als je het zo zou zien,
ben ik geen hokje…
ben ik niet in een hokje te stoppen dankzij mijn logge lompe lichaam….
ben ik niet wat jij van mij verwacht te zijn…..
ben ik niet een gestoorde gek….
draai ik niet rond in een ronddraaiende stoel met een dwangbuis…..
Maar verveel ik de rest van de wereld gewoon met een stukje onzinnig gelul?? Ja dat doen we maar…

kremaars

Ze had er gewoon een doekje door heen kunnen halen!

kremaars