Waar de zilveren stralen de bergen kussen.
Wanneer de bomen goud kleuren
en de elven dieper het bos in trekken.
Dan is het de tijd voor de rode vuren.

Een klaagzang zal men horen,
van de oudste geest der doden.
De wezens uit het woud kruipen dieper weg.
want na de klaagzang komen de rode vuren.

De doden dansen door de vuren
Rood van dood en angst.
Stervelingen zijn niet veilig,
tot de ochtendgloor’

Dans doden dans
want na het ochtenduur
zijn de levenden weer veilig
en verdwijnt het rode vuur.

perril mayhem

Als er ooit een tijd was waarin mensen om verandering schreeuwden,
dan is het nu.
In de huidige tijd is de jacht naar luxe en comfort zo ontzettend belangrijk.
Er zijn geen doelen meer behalve het verkrijgen van meer geld
voor meer luxe en comfort.
Waarom zou men nog een uitdaging aangaan als men op t.v. anderen
kan zien die zichzelf in het zweet werken, en je van uit je luie stoel
de wereld kan bestellen.

perril mayhem

Vlugge voeten, snelle ogen.
Lang leve de duisternis.
Getik, gesis en kleuren.
Hoera voor de duisternis.
Een vraag blijft…
“Is het kunst?”

Een straatkrant
Kijk eens wat ik kan.
Een cultuur met eigen regels,
vol leven in de duisternis

Wie zijn zij om ons te irriteren
Om te vertellen dat het niet mag.
Verbieden en bestraffen…
Varkens in de duisternis.

Varkens verdwijnen.
hoorbaar gesis.
Lang leve de duisternis.
Getik gesis en kleuren.
dit is onze kunst.

perril mayhem

Duister gespuis is de nachtelijke sluipkruiper,
met z’n spuitverstuiver onstuitbaar.
Omdat hij sluipt verduiveld, spuitend niet druipend.

“Wat staat er?”
“Wat is het?”
“Ik vind het niet mooi”
“stelletje vandalen”

intrigerend zijn de werken van
de spuitverstuivende sluipkruiper.

perril mayhem

Alweer rijst de vraag bij me op:
“Hoort de mensheid wel op deze planeet?”
en om de vraag compleet te maken,
“is de mensheid wel van deze planeet?”
Want wanneer we de mens en al het menselijke wegdenken,
Zou deze planeet dan wel of niet in balans zijn?

De mens “overstijgt” de natuur zodanig
dat een balans niet eens meer mogelijk is.
Onze “intelligentie” staat ons in de weg.
We blijven pronken met ons vermogen om logisch te redeneren,
Nou, laten we dat eens doen.

OORZAAK EN GEVOLG
Oorzaak:
George W. Bush besluit om een gedeelte van Afghanistan plat te bombarderen.
En dat voor een paar weken achter elkaar, zwaar en op de zelfde plek.

Gevolg:
Een aardbeving.
Het is het zelfde principe als de steentjes-/druppelmarteling
Na zoveel steentjes/druppels op je hoofd, word je gek in je kop.
1-0 voor de menselijkheid

Wij, de mensheid, zijn de enige wezens die hun best doen om onszelf
te behouden, terwijl we, in hetzelfde proces, alles om ons heen vernietigen.
Als je goed oplet weet je dat mijn statement klopt, maar logisch is het niet.
De planeet die ons ven het leven voorziet,
word door ons vermoord.
En niet omdat we het balans bewaren.
Nee.
We vermoorden haar uit egoisme.
Want: “Anders kan de mens niet voortbestaan”.

Dit is dus de grootste onzin.
Het zijn zielige, egoïstische, emoties die ons ervan weerhouden
een natuurlijk verlopend leven te leiden.
Ziekenhuizen en de medische wetenschap rekken onze levens tot het uiterste.
Alleen maar omdat we de mensen om ons heen niet willen missen.
Of we willen helemaal niet sterven.
Mensen die eigenlijk al dood zijn worden in leven gehouden door machines.
Er is geen plek, behalve de troggen, waar geen mensen zijn.

Zelfs de gelovigen onder ons moeten toegeven dat wij eigelijk niet van deze planeet zijn.
Niet meer althans.
We kregen immers het leven van de aarde en inmenging van “god” (welke god dan ook).
Vanaf toen zijn we boven het aardse uitgestegen, maar,
de mensheid “behoort” nog steeds op deze planeet.

We weigeren om ons aan te passen aan de balans der natuur, maar de planeet behoort ons wel toe?
Als een mens ergens leeft en zich niet aanpast aan de rest,
Mag die persoon dan blijven of moet die persoon weg?
De praktijk wijst uit dat zo’n persoon weg moet.
Waarom vinden we dan wel dat wij op deze planeet “behoren te zijn en blijven”?
Niet echt logisch, maar heeeel menselijk.

perril mayhem