Sneeuw
Alles wit
Verstilt
Narigheid
Bedekt
Alles mooi
Verkilt
De wereld
Vergeten
Het sprookje
Begonnen
Jeanne
Stop me niet
In een hokje
Dat past niet
Denk nou niet
Dat je mij kent
Na wat woorden
Duw me niet
In een vakje
Dat gaat niet
Zeg nou niet
Dat je weet
Wat ik denk
Schrijf me niet
Af, durf me
Te kennen
jeanne
Kerst is een schijnvertoning geworden, de werkelijke kern vergeten
Verglitterde eenzaamheid
Vertrapte heiligheid
Verwaarloosde echtheid
Het Kindje van kerst zijn we vergeten. We denken aan onze eigen ogen en maag.
Versieren ons huis en onszelf, maar van binnen is het donker.
Kindje?
Huilen om kerst.
Ja dat doet het Kindje ook, Hij is inmiddels geen Kind meer namelijk maar een volwassen Man, scherp en slimmer dan wij allemaal bij elkaar.
En Hij houdt van je, huilt om jouw eenzaamheid en buitenkantglitters.
Hij wacht tot je komt.
jeanne
Liever dan liefst
Meer dan meest
Gaver dan gaafst
Stoerder dan stoerst
Anders kan ik niet zeggen
Hoe veler dan veelst ik van je houd
jeanne