Ik zou de wereld rond willen fietsen.
De gedachten van deze momenten opnemen.
Daarna opschrijven naar een vorm.
Ik plaats alles achter elkaar omdat het past.
Ik bedoel, als je praat achter elkaar klopt dat toch ook.
Voor jezelf tenminste, is dit herkenbaar.
Dan voelt dit gevoel jou nou ook.

Rijden is bevrijden, de geest wordt vrij.
De dynamo wrijft langs het wiel.
Zo wordt de lamp geactiveerd.
Sprookjes zijn gebaseerd op ideeën.
Van de mensheid, dus op kwaad en goed.
Zo bereiken de schrijvers de jeugd.
En hopelijk leren die hier weer van.

rude 66

De schim van vier poten.
Verdwijnt in de stilte.
Vergeten wat het is.
Om te leven met een betekenis
De optel som van meerdere malen.
Min het gevoel dat wordt opgeteld.
Geef de uitkomst van vandaag.

rude 66

De kleur van de vloer, vervaagd door het staren.
Door het lopen sta ik straks op mijn eigen blaren.
Kin omhoog, borst naar voren en ogen recht vooruit.
Kijk uit voor stenen die lossen zitten of onverwachts geluid.

Het afval op de straat laat mij realiseren waar ik sta.
Ik volg mijn schoenen en denk er ook niet over na.
Of het volgen verstandig is maar ik volg mij gevoel.
Denken zonder doen helpt soms een heleboel.

Waar gaat het om, ben je bang, loop een blokje om.
De tijd om te weten wat wat is, is mijn inspiratie bron.
De zon blijft maar door gaan met zijn bezigheid, als een sprinter.
De tijd van de zomer wordt in gewisseld voor de winter

De fiets wil ik niet pakken, ben te sloom om te trappen.
De politie doet eindelijk iets maar ik vind het niet de moeite om te klappen.
Oppakken, trappen, tegen de muur smakken en die boef pakken.
Maar niets is wat het lijkt dat blijkt als ik mijzelf wil snappen.

rude 66

Het eerste bestand
Wat ik bewerk
Is het beeld
Dat ik invoeg
De opmaak
Is extra
Zie het tabel
In de venster
Help

rude 66

Zeep!
Toen ik naar de grond keek.
Zeep!
Toen hij in mijn reet kneep.
Zeep!
Toen het pijn deed.

rude 66