Intro

Er zijn mensen die de diagnose hebben gekregen dat hun levensverwachting beperkt is. Hun wereld stort in. Wat er daarna gebeurt, is per persoon niet te voorspellen. Dit gedicht gaat over iemand die niet alleen nog maar patiënt wilde zijn. Hij wilde niemand belasten met zijn eigen verdriet. Was het hem te doen om alleen de ander te willen sparen of ook zichzelf? Of was het schaamte uit angst om vooroordelen te moeten aanhoren. Of een combinatie van . . . Zwijgen levert dan wel wat op, maar brengt ook kosten met zich mee… Toch blijft het knap om zelf te kunnen beslissen hoe verder te gaan. Niet geleefd worden door iets, maar met iets.
Leven dus en waar mogelijk genieten.

JIJ & IK

Post-it

Als leegte bij het achterblijven gevuld wordt door dierbare herinneringen, dan weet je pas wat pijn is. Lidtekens genezen niet en komen vaak op zulke onmogelijke momenten in het leven naar boven. Dingen een plaats geven in je leven vind ik een theorie die voor mij de werkelijkheid bij lange na niet raakt.
Toch ben ik dankbaar, ook voor dat deel van mijn leven ondanks dat de vele herinneringen mij confronteren met het nog altijd onverwerkt verdriet. Dankbaar, omdat ik blijf geloven dat de ontmoeting met hem geen toeval is geweest en dat na afscheid van ons samen zijn hier op aarde, zoveel meer overbleef dan alleen verlies.

Dit gedicht draag ik op aan Diny & Piet, zij weten wel waarom . . .

Elvin

Inleiding:

Hoe vaak horen we iets dat eigenlijk niet te horen is, of zien we datgene wat niet te zien is? Is het de frictie tussen verbeelding en realiteit, genieten ofwaanzin, het meerdere of toch onzin? Laten we beleven van alles wat ons als vanuit het niets wordt aangereikt. Een glimlach zomaar, een fluitende vogel, zonneschijn ook al zie je op de achtergrond soms zo’n donkere lucht…

HOREN, ZIEN EN LEVEN

Hoor je de liefde, in mijn hand op je schouder
Zie je de warmte, je bent al zo lang bemind
Hoor naar de muziek, die steeds bijna begint
En zie uit naar je schoonheid, al word je wat ouder

Zie je wind, hoe die waait door de bomen
Hoor je dit lied, dat klinkt zonder woorden
Zie je de zon, hij schijnt ook in het noorden
En hoor mijn stem, die troost in je dromen

Hoor je geduldig, naar wat niet wordt gezegd
Zie je de vraag, heel diep achter mijn ogen
Hoor je mijn blik, voor jouw echt bewogen
En zie mijn warmte zo bloot voor je neergelegd

Zie je de zon, die morgen zal gaan schijnen
Hoor die subtiele, nog niet geuite woorden
Zie zonder noten, vorm je eigen akkoorden
En hoor je de twijfel uit mijn ziel verdwijnen

Leef vanuit je hart en geniet van ons leven
Leef je maar uit: we passen sprekend bij elkaar
Leef maar in liefde, we zijn eindelijk een paar
En leef van ‘t geluk dat ons steeds wordt gegeven

Post-it

Voor jou geschreven uit liefde voor het leven.
Ook al zullen we elkaar mogelijk nooit ontmoeten, toch zeg ik je:
Geniet mateloos van het leven.
Want het is zo geweldig de moeite waard!
Elvin

Inleiding

Hoe vertederend kunnen we niet raken als we in het voorjaar die hele kleine lammetjes zien. Een kind kraait van pret erom en de ouderen glimlachen iet wat ontroerd. Nieuw leven, dat is wat we zien overal in de weilanden om ons heen. Nieuw leven, iets waar we zelf ook zo naar kunnen verlangen. Het is voor ons vaak zo moeilijk om opnieuw te beginnen. De mensen om ons heen hebben al hun oordeel klaar. Die, dat is toch diegene die toen en toen.. Toch mogen we opnieuw beginnen, elke dag een nieuwe kans. Wat een ander ervan vindt, is niet zo belangrijk. Laat ze maar glimlachen…

LAMPJE

Klein, klein lampje, wat spring je door de wei
Je bent met je gehuppel steeds zo uitbundig blij
Ik blijf maar naar je kijken en jij doet dan naar mij
Ik moet echt om je lachen, wat voelt je je nog vrij

Je loopt nog wel wat wankel, maar ach wat moet je
‘t is moeilijk netjes stappen met overal een voetje
Jij zit er echt niet mee, dat zie ik aan je snoetje
Ik wuif vanuit de auto naar je en ik groet je

Het leven is nog simpel, je eet wat en je drinkt
Je maakt wat malle sprongen, voor zorgen ben je blind
Als ik aan jouw mag zeggen, wat ik van je vind
Dan lijk je op een glimlach in de ogen van een kind

Post-it
Het is niet erg om oud te worden. Wel om je oud te gaan gedragen. Lammetjes zijn zo vertederend, maar groeien ook hard. Dan vinden we ze opeens heel gewoon als schaap. We kunnen ons zelf amper meer voorstellen, hoe een groot schaap ooit als zo’n grappig beestje door de wei dartelde.
Bij mensen doen we helaas precies zo. We geven ze een bouwjaar mee, en dat zegt ons iets over een bepaalde waarde. Of zegt het meer iets over onszelf Waarde afgelezen in wat grijs, een beetje kaal, hier en daar een rimpel. Zou het niet de kust van het leven zijn om naar de binnekant te zien van elkaar. Een lammetje oordeelt ook niet, maar kijkt ons allemaal even guitig aan. Glimlach daarom gerust naar zo`n beestje in de wei. Groet het, ook al zit je in de auto.
Glimlach en zie om naar het goede in je medemens
Glimlach en leef!
Elvin

Inleiding:

Weinig woorden die in zichzelf zoveel vragen op roepen als het woord waarom. Vreemd is dat we dit woord het meeste gebruiken in tijden van verdriet en ontreddering. We roepen dan om een antwoord, waarvan het nog maar de vraag is of we het wel echt willen horen of begrijpen. En toch, de vraag stellen lijkt logischer dan zwijgen. We stemmen toch zeker zomaar niet toe in alles wat ons raakt… Het is dus op zijn minst van belang te weten wanneer en aan wie we deze vraag stellen. Want dat zegt zoveel over ons zelf en onze motivatie om te leven. Kijk maar eens goed of je iemand ziet achter het beeld van jezelf in de spiegel. En… vraag jezelf dan af: waarom?

W A A R O M ? ? ?

Waarom zes letters, èèn woord
Waarom een woord, een vraag
in welke taal geschreven
geen antwoord is te gegeven

Waarom een roep van mens naar God
Waarom wie toch doorgrond dit lot?
wie troost bij ongestelde vragen
geeft kracht ze toch te dragen?

Waarom bij elk verdriet en elke pijn
Waarom geen antwoord maar er zijn
nu samen heel even stil te staan
om straks verder te kunnen gaan

Waarom zowel in storm als in de stilte
Waarom al zink je zo heel diep in de kilte
totdat je voelt wat Hij je heeft beloofd:
Zijn hand die rust in liefde op jou hoofd

Post-it

Waarom kan naar boven komen vlak voor het eindpunt van je leven. Maar veel vaker kom je het al tegen op de kruispunten van je leven. Kruispunten waarop je de weg zoekt, of doelbewust een nieuwe richting inslaat. Als je de weg echt niet weet denk je na en als je nadenkt kijk je onbewust vaak even naar boven. Verwacht je daar iets? zie je daar iets? of hoop je vandaar op iets? Vragen om over na te denken, om over te praten met mensen die van je houden en zelfs misschien wel om in een gebed naar voren te brengen. Zo´n gebed kan kort zijn, zelfs maar een woord… Geloof dat er Een is die jouw echt begrijpt en altijd van je houdt, zet dan die stap, WAAROM niet???

elvin

Ik had het nog niet in de gaten, geen verschil,
maar het zou ieder moment kunnen beginnen.

Het zou echt helemaal niks zijn,
een compleet nuchtere ervaring.

Veranderingen van het bewustzijn,
bleven vooralsnog uit, zoals verwacht.

Het doet wel wat denken aan soberheid,
uitbundige sensaties van realiteit en controle.

Een enorme apathie voor mijn omgeving,
in de stemming om geheel alleen te zijn.

Met beide benen op de grond, moe,
vastgenageld en een enorme leegte.

Nixtacy: het overweldigende gevoel van niets.

electro-cute